Als er vroeger één te vrezen moment was in ons bestaan, was dat De Dag Des Oordeels. Tenminste voor de slechteriken onder ons en ons werd voorgehouden dat de meesten slechteriken waren. Die wisten dat ook wel van zichzelf. Ikzelf tenminste wel. Ik loog, ik stal wisselgeld en deed mee aan het snoepgoed jatten terwijl één medeplichtig klasgenootje ’t Elske van ’t Sjnuutswinkelke aan de praat hield. Ik zat dus duidelijk aan de foute kant van dreigende schilderijen over dat Laatste Oordeel, waar De Goeien vleugeltjes kregen en witte jurken en De Slechteriken hoorntjes en bokkenpootjes. Gelukkig heb ik dat soort primitief bijgeloof al geruime tijd achter me gelaten en weet intussen: De Dag Des Oordeels is niet iets in een verre, ongewisse toekomst aan het Einde der Tijden. De Dag Des Oordeels is er NU, elke dag. Die wordt niet door god georganiseerd, maar door het verzameld Midden en Klein Bedrijf, de Horeca, de Zorg, de Overheid, de Vakantiebranche, het Openbaar Vervoer. Kortom: door alles en iedereen, die iets doet, waarvan iemand consument is. Ook deze Dag Des Oordeels is universeel; niemand ontkomt er aan. Dat begint heel onschuldig op een terrasje met ‘Alles naar wens, mevrouw?’ Het is prima, als de juffrouw die je bedient dat een keertje vraagt, maar als twee passerende obers datzelfde vragen en vervolgens, vriendelijk knikkend, de baas van ’t spul, krijg je de neiging om te antwoorden dat alles goed ging, totdat ze allemaal begonnen te zeveren over of alles naar wens was. De horeca heeft bepaald niet het alleenrecht. Schaf een klopboormachine aan op internet en nog vóór je het ding in huis hebt, heb je de eerste enquête in je mail: ‘je bent nu de trotse bezitter van een Bosch 237 NX+, hoe bevalt ie?’ Daar laten ze het dan niet bij. ‘Mogen we nog even van je tijd stelen? Het duurt nog geen 4 minuutjes.’ Vervolgens komt er ‘hoeveel sterren geef je het product, hoe was de afhandeling? De verpakking? Het vervoer? De klantenservice? Zou je ons aanbevelen aan vrienden? Wat zouden we kunnen verbeteren?’ De Dag Des Oordeels. En ze doen het allemaal en steeds méér. ‘U bezocht onze Spoedeisende Hulp, hoe beviel de intake? Werd u goed geholpen aan de telefoon? Aan de balie? Hoe was de dokter? Hoe de verpleegster? De Dag Des Oordeels. Die is dus aangebroken en herhaalt zich elke dag. En jij zit, net als vroeger, aan de kant van degenen die naar de hel moeten. Want als je niet antwoordt, volgt een herinnering of vier. Ze hebben geen tijd voor je klachten, maar hun Pitbull-enquêtecomputer is hun Hellehond. Vervloekt zij De Dag Des Oordeels. We spreken gewoon af; we vullen vanaf nu allemaal ‘Nee!’ in, geven 0 sterren, schrijven ‘We kopen niks meer bij jullie!’ En dat DOEN we dan ook niet meer. Bij de toelichting schrijven we allemaal ‘omdat we jullie gezeik spuugzat zijn’. Me dunkt dat dat een oordeel is. Kijken hoe lang De Dag Des Oordeels 2.0 dan nog bestaat.
Meer berichten van Column
Ik doe niet mee aan vogeltellingen. Ik zou ook niet weten hoe ik dat moest doen. Omdat ik bij god niet weet welk vogeltje ik al gehad heb en welke niet. Let wel: dat wordt de ...
Mij is het zingen met de paplepel ingegeven. Sterker: het heeft van meet af aan in mijn bloed gezeten. Dat kon niet anders want via de navelstreng kreeg ik al de nodige melodie...
Vorige keer vertelde ik over de rare gewoonte van volwassenen om met Sinterklaas de jaarlijkse veldslagen te starten rond de kleur van het Pietenvolk. Alsof het niet over een v...
Meer berichten
Kerstgroet 2025
Nieuwjaarswandeling Doe mee aan de Nieuwjaarswandeling van IVN Eys op zondag 11 januari! Begin 2026 fris en vol energie. Trek je wandelschoenen aan en sluit je aan bij de gez...
Op 14 januari is Berna Lindelauf vanaf 14 uur weer aanwezig in Bibliotheek Gulpen-Wittem om te quilten. Deze keer zal ze extra aandacht besteden aan applicatietechniek, zowel ...
