Vroeger wist je in december precies hoe ’t protocol in elkaar zat. Punt één: ’t sneeuwde. Je had Sinterklaas, je had Kerstmis, je had de Jaarwisseling. Voor alle drie was er een overzichtelijk scenario; wanneer Sint aankwam, hoe de Pieten eruit zagen, wanneer de pakjes aankwamen en wanneer Sint weer de boot op was, al dan niet vergezeld van stoute kindertjes in grote zakken, om op ’t strand te gaan liggen in Benidorm. En ’t sneeuwde. Er waren geen schemerige grenzen. Je schoen zette je pas als Sint in ’t land was. Dat werd niet bepaald door Bol.com. Pepernoten waren niet in augustus al in de aanbieding, net zo min als chocolade letters. En je werd op internet niet in september al door Sint Wehkamp uitgenodigd om je verlanglijstje aan te vinken. ‘t Feest begon pas als Sint écht gearriveerd was en dan deed elke middenstander braaf mee. Er waren de prachtigste Sinterklaasetalages met Sinttaferelen. Ik vond het in die tijd geweldig om door Roermond te zwerven. Zéker omdat de Goedheiligman er zélf was. In vele gedaanten. Hij zat in Roermond op drie plaatsen tegelijk en ik bezocht hem alle drie, zonder me ooit iets af te vragen over zijn andere kleding, verschillend postuur, vreemde baard of verschillende stem en bril. Ik wist wanneer ie er was, ik wist wanneer ie ging. En ik vond het prachtig. Ik liep in Roermond op Sinterklaasnamiddag een klere-eind van thuis naar de binnenstad om bij winkelsluitingstijd op de Steenweg hoek Bergstraat te zijn, waar meestal de meest imposante Sinterklaastaferelen waren opgebouwd. Klokke zes werden de enorme etalageruiten afgedekt met grote beige-bruin gestreepte doeken, die aan draaislotjes op de kozijnen werden bevestigd. Daarachter droeg een heel leger etaleurs en helpers de Pieten naar buiten en de arreslee naar binnen. Sint ging met Amerigo en al in de houdgreep eruit, de Kerstman en de rendieren over de schouder erin. Ik kon dat volgen want ik draaide stiekem zo’n draaislotje los en keek ademloos kleumend vanuit mijn spionagehoekje. De dag ná Sinterklaas was de hele stad vol Kerst. En, natuurlijk: ’t sneeuwde. De stalletjes stonden, de lampjes brandden. Geen mens die het in z’n hoofd haalde de kerstboom vóór 6 december op te sieren of de kerstlampjes en engeltjes op te hangen. Kom daar nu nog eens om. Sint ziet bij zijn intocht door de kerstbomen het bos niet meer en moet uitkijken dat zijn intocht niet kruist met dansende elfjes in de Merry Christmastour. Of op de ME, als Marokko gewonnen heeft. Of verloren. Hó-hó-hó! Toen knalde vuurwerk van de minst geduldigen een paar dagen voor Nieuwjaar pas als de verkoop gestart was. Nu halen ze ’t spul ’t hele jaar door, vanuit buitenland, internet of ’t illegale circuit. Er is geen vastgelegde tijd meer voor vaste rituelen. Er is voortdurend en altijd feest, waarbij maar één ding protocol is: er moet gekocht worden. Steeds meer, steeds eerder. In de donkere dagen worden de grenzen steeds schemeriger. En die sneeuw? Hebben ze ook afgeschaft.
Meer berichten van Column
Ik doe niet mee aan vogeltellingen. Ik zou ook niet weten hoe ik dat moest doen. Omdat ik bij god niet weet welk vogeltje ik al gehad heb en welke niet. Let wel: dat wordt de ...
Mij is het zingen met de paplepel ingegeven. Sterker: het heeft van meet af aan in mijn bloed gezeten. Dat kon niet anders want via de navelstreng kreeg ik al de nodige melodie...
Vorige keer vertelde ik over de rare gewoonte van volwassenen om met Sinterklaas de jaarlijkse veldslagen te starten rond de kleur van het Pietenvolk. Alsof het niet over een v...
Meer berichten
Kerstgroet 2025
Nieuwjaarswandeling Doe mee aan de Nieuwjaarswandeling van IVN Eys op zondag 11 januari! Begin 2026 fris en vol energie. Trek je wandelschoenen aan en sluit je aan bij de gez...
Op 14 januari is Berna Lindelauf vanaf 14 uur weer aanwezig in Bibliotheek Gulpen-Wittem om te quilten. Deze keer zal ze extra aandacht besteden aan applicatietechniek, zowel ...
