Gisteren een avondje schouwburg Heerlen. Geen zorgen over het parkeren, want de schouwburg staat bovenop een parkeergarage van twee verdiepingen. Prima. Nadeeltje is wel dat aan het eind van de avond een paar honderd mensen tegelijk naar buiten willen. Dan krijg je dus een file in de garage. Wij stonden meer dan twintig minuten in de rij en zagen dat in de verte de auto's maar mondjesmaat naar buiten reden. Terwijl ze daar nummerplaatherkenning hebben, dus in principe rijdt 't spul zó naar buiten. Zou je denken. Nu bleek dat de slagbomen permanent haperden. Wij dachten dat het er aan lag dat mensen niet wisten dat ze dóór moesten rijden tot de slagboom en dat 't ding dan automatisch openging. Wij wisten wel beter en reden uiteindelijk na dik twintig minuten filerijden tot aan de slagboom. Ook bij ons bleef het ding echter ijzerenheinig naar beneden. We snapten er niks van. We stopten alsnog ons parkeerkaartje in de uitrijzuil aan de uitgang, maar er gebeurde niets. Achter ons een nog steeds groeiende rij eindeloos geduldige medeslachtoffers van de parkeergarageïndigestie (als je dit woord bij scrabble kunt leggen, heb je dikke kans dat je wint). Nu zijn er twee uitritten naast elkaar, dus wij besloten de andere dan maar te nemen. Maar doe dat maar eens als er een hele stoet bumper aan bumper achter je staat. Ik zwaai naar de auto achter me dat ie de linker uitgang moet kiezen, zodat ik plaats krijg achteruit te rijden. Hij snapt het onmiddellijk en maakt zodoende manoeuvreerruimte vrij. Met wat gehannes wurm ik me naar de linkeruitgang en …. ook daar blijft de slagboom voor mij hermetisch gesloten. Mijn bloeddruk begint nu stilaan te rijzen. Wat zeg ik? Zo langzamerhand komt de stoom uit mijn oren. Nu weet ik waarom het uitrijden zo lang duurde bij de rij voor me. Om de zoveel auto’s haperdende slagbomen! Een passagier van de auto achter me stapte uit en vroeg vriendelijk of ie helpen kon. Ik wees op de slagboom en de camera, die mijn kenteken nu toch onderhand wel gelezen moest hebben. ‘Mag ik je kaartje even’ zei de man behulpzaam. Die had de uitrijzuil ernaast echter net opgegeten. De man liep naar de zuil en ontdekte dat de paal mijn kaartje inmiddels ook weer uitgespuugd had. Hij duwde het in de zuil waar ik nu naast stond en weer gebeurde er niets. Opeens had hij iets ontdekt. Op een wit schermpje stond dat ik 1 euro moest betalen. Terwijl ik toch net écht € 12,50 had betaald voor een avondje parkeren. Dat leek me genoeg. Q-Park niet. Omdat ik langer dan een kwartier gewacht had met uitrijden in HUN file, moest ik opeens een euro bijbetalen. Waardoor veel auto’s achter me óók langer dan een kwartier stonden en Q-park aan extra bijverdienste naast de al betaalde parkeerprijs hielpen. Een ijzersterk verdienmodel. Ze moeten die tempels niet Q-park, maar Q-prak noemen. En wij moeten in ’t vervolg met de bus naar de schouwburg.
Meer berichten van Column
Ik doe niet mee aan vogeltellingen. Ik zou ook niet weten hoe ik dat moest doen. Omdat ik bij god niet weet welk vogeltje ik al gehad heb en welke niet. Let wel: dat wordt de ...
Mij is het zingen met de paplepel ingegeven. Sterker: het heeft van meet af aan in mijn bloed gezeten. Dat kon niet anders want via de navelstreng kreeg ik al de nodige melodie...
Vorige keer vertelde ik over de rare gewoonte van volwassenen om met Sinterklaas de jaarlijkse veldslagen te starten rond de kleur van het Pietenvolk. Alsof het niet over een v...
Meer berichten
Op 14 januari is Berna Lindelauf vanaf 14 uur weer aanwezig in Bibliotheek Gulpen-Wittem om te quilten. Deze keer zal ze extra aandacht besteden aan applicatietechniek, zowel ...
Rondom kerst is Bibliotheek Gulpen-Wittem gesloten van woensdag 24 december t/m vrijdag 26 december. Zaterdag 27 december zijn wij wel gewoon geopend van 10.00-12.30 uur.
Vandaag was het weer zover, de kerstbomen zijn aangekleed. De kinderen van BSO Witheim en de ouderen van het Envida Seniorenproject hebben weer gezorgd voor prachtige kerstdec...
